In het najaar van 1946 ontving ds. W.C. Lamain voor de vijfde maal een beroep uit de Verenigde Staten. Voor dit beroep kon hij niet meer bedanken en de gemeente van Grand Rapids kreeg na 25 jaar weer een eigen predikant. Het was ds. G.H. Kersten die ds. Lamain herhaaldelijk verzocht vanuit 'het Overjordaanse' bijdragen te leveren aan De Saambinder.

Ds. Lamain heeft vele overdenkingen geschreven en werd daarin, zoals hij in zijn voorwoord schrijft: '...bepaald bij Exodus 35 : 23, dat er nog arme mensen waren onder Israël, die als vrijwillig offer een handje vol geitenhaar tot de dienst naar de tabernakel brachten. Dat haar werd niet verbrand, maar wonder Gods, nog in de dienst des tabernakels gebruikt. Met andere woorden, het mocht nog nuttig en dienstbaar zijn.'

In deze bundeling beschrijft ds. Lamain bovendien vele herinneringen aan het oude volk dat hij mocht kennen en van wie hij onderwijs heeft ontvangen. Herinneringen aan zijn tijd in Rijssen, aan ouderling Aaftink, Jan Geense, Mientje Vrijdag, maar ook aan de treffende voorvallen die hij in Amerika heeft meegemaakt.