Dat Marjon violist was, lijkt iets uit een ver verleden. Het leven van haar en Michiel is nu ingesteld op de constante zorg voor Eva, hun ernstig meervoudig gehandicapte dochter. Marjon zet zich met hart en ziel in om Eva alles te geven wat ze nodig heeft, maar het valt haar zwaar dat ze te maken krijgt met zo veel beperkingen. Alles lijkt altijd om Eva te draaien. Ook Michiel en hun zoon Bart hebben het hier moeilijk mee. Wanneer Eva vaker epilepsieaanvallen krijgt en soms ook agressieve buien, groeit de intensieve zorg Marjon eigenlijk boven het hoofd. Maar ze peinst er niet over om de zorg voor Eva uit handen te geven. Ze weet zich immers tot deze taak geroepen?! Marjon en Michiel ploeteren verder. Tot het niet langer gaat. Marjon moet de strijd opgeven, maar ervaart juist dan meer rust en vrede dan ze ooit had kunnen denken.