Lorena is dochter van een aan lager wal geraakte bankiersfamilie. Ze droomt van een carrière als schrijfster, maar aanvaardt bij gebrek aan werk een opdracht bij een werkverschaffingsproject. Ze moet daarvoor voormalige slaven interviewen over hun verleden.
Lorena ontmoet in dat verband een 101-jarige zwarte vrouw die haar over haar jeugd vertelt. Ze heeft vreselijke dingen  meegemaakt. Voor Lorena is het confronterend, want ze weet dat haar voorouders slaven hebben gehad. Maar ze denkt dat dat allemaal verleden tijd is. Tot ze beseft dat de weerzin van haar moeder tegen haar gesprekken met een zwarte vrouw, en haar  eigen onbehagen als ze in de zwarte buurt moet zijn, aantonen dat rassendiscriminatie niet iets is uit het verleden, maar nog  helemaal in de maatschappij en in haar persoon verweven zit. Terwijl haar gevoelens voor Alden, met wie ze steeds meerijdt  naar de zwarte buurt, groeien, groeit ook het inzicht in zichzelf en de maatschappelijke structuren.