De hond schudt zich uit, kijkt om naar de soldaat, snuffelt aan hem en gooit dan zijn neus in de wind. Dit is zijn baas niet. Wat zijn scherpe oren dan opvangen, ontgaat de soldaat. Maar Khan hoort het! Het is een stem in doodsnood. Het is Jim! Waar is hij?!

Dan ziet de soldaat wat de hond wil doen. ‘Khan, nee!’ roept hij nog.

Maar Khan springt weer in het water. Op de plek waar de boot omgeslagen is, wordt nog steeds geschoten. Khan let er niet op. Met een ongekende kracht en grote onvoorwaardelijke trouw, zwemt hij door. Kogels ketsen om hem heen in het water. Als hij maar niet te laat is…

Dit is het bijna ongelooflijke maar toch waargebeurde verhaal van een Schotse militair en zijn herdershond bij de Slag om de Schelde in 1944. Maar twee honden kregen in Nederland in oorlogstijd de allerhoogste onderscheiding. Khan was de eerste.

Met illustraties van de auteur.