Een verhaal uit de tijd van vader Brakel. Grootvader, die nu reeds oud en vergrijsd is, vertelt aan zijn tienjarige kleinzoon zijn levensloop. Het derde deel van 't verhaal geeft de bekeringsgeschiedenis van de jonge man, waartoe een aangrijpend woord van ds. a Brakel het middel was. Deze geschiedenis toont, hoe ons hart van nature afwijkt van God, totdat de Heere het door Zijn Geest, dikwijls langs wondere wegen, tot Zich trekt, hoe de vreze des Heeren alleen vreugde en vrede schenkt, en de godzaligheid de belofte heeft voor dit en het toekomende leven. Ook komt goed uit, hoe God beveiligt in gevaar, en dat Gods zegen rust op hen, die hun ouders eren. Ofschoon het eeuwige als het hoogste wordt beschouwd, wordt het tijdelijke niet verwaarloosd, maar ook gewaardeerd als een gave Gods, die wij tot Zijn eer hebben te gebruiken.