Een waar verhaal uit de tijd van de regering van de grote keurvorst Friedrich Wilhelm 1640-1688.

Hendrik, die onder vanen van de grote Keurvorst dient en zich in diens bijzondere gunst mag verheugen, heeft een vijand in Rudolf, die hem zijn geluk niet gunt. Deze doodt zelfs de verloofde van Hendrik en de verdenking van de misdaad te hebben gepleegd, rust op beide jongemannen. Als het verhoor geen opheldering oplevert, moet het lot beslissen. Rudolf, de schuldige, werpt twaalf ogen. Iedereen heeft medelijden met Hendrik, want meer zal hij toch niet gooien. Maar het wonder geschiedt. Als hij de dobbelstenen werpt, breekt een daarvan in twee helften. Een zes en een één liggen naar boven gekeerd, terwijl ook de andere steen zes punten aangeeft. 'Dertien ogen' roept de heraut en een juichtoon klinkt uit de monden van de vele vrienden. De schuldige daarentegen bezwijkt onder dit getuigenis en bekent zijn misdaad volledig.